Όλως ιδιαίτερος εορτάστηκε η μνήμη του Επισκόπου Τριμυθούντος Αγίου Σπυρίδωνος στον ιστορικό ιερό ναό του Αγίου στην παλιά πόλη του Ναυπλίου . Τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Επιδαύρου κ. Καλλίνικος ,παρόντος και του μητροπολίτη Αργολίδος κ.κ. Ιακώβου. Στο τέλος του αρχιερατικού εσπερινού ο θεοφιλέστατος κήρυξε τον θείο λόγο. Ο ιερός ναός του Αγίου Σπυρίδωνος είναι χτισμένος κατά την περίοδο της πρώτης ενετοκρατίας, στο Ναύπλιο αλλά μετά από τον βομβαρδισμό της πόλης από τους Ενετούς το 1686 και κατά την πρώτη τουρκοκρατία της πόλης, ο ναός έπαθε μεγάλες ζημιές μαζί με άλλους σαράντα ναούς ,έτσι το 1702 ο ναός κτίσθηκε πάλι από την αρχή ,με έξοδα της αδελφότητας των ορθοδόξων Ελλήνων του Ναυπλίου ,το μαρτυρά αυτό και επιγραφή που βρίσκεται έξω από τον ναό και γράφει ‘’ανιδρύθη εκ θεμελίων’’. Στον ιστορικό αυτό ναό στις 14 Σεπτεμβρίου του 1831,πέφτει νεκρός από τα βόλια των Μαυρομιχαλέων ,ο πρώτος κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδος, Ιωάννης Καποδίστριας ,την ώρα που πήγαινε να εκκλησιαστεί ,ήταν ημέρα Κυριακή.
Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε περί το 270 μ.Χ. στο χωριό Άσσια της Κύπρου. Στα νεανικά του χρόνια ζούσε ως ένας απλός αλλά πολύ ενάρετος βοσκός. Παντρεύτηκε και απόκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Μετά τη χηρεία του ασπάσθηκε το μοναχικό βίο, μελέτησε πολύ, απόκτησε μεγάλη σοφία και χάρη στις θρησκευτικές του αρετές, πολύ σύντομα έγινε Επίσκοπος της Τριμυθούντας. Έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325, όπου και θαυματούργησε. Κοιμήθηκε το 348 μ.Χ.
Το λείψανό του, που διατηρήθηκε ακέραιο μετά την ταφή και ανέδιδε ευώδεις αναθυμιάσεις, αρχικά διατηρήθηκε σε εκκλησία της πατρίδας του. Μετά την κατάληψη της Κύπρου από τους Άραβες, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, το 691. Τρία χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, ο ιερέας Γεώργιος Καλοχαιρέτης μετέφερε το λείψανο, μαζί μ' εκείνο της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, σ' ένα χωριό κοντά στην Άρτα και στη συνέχεια για μεγαλύτερη ασφάλεια μεταφέρθηκαν στην Κέρκυρα.
Αν υπάρχει κάτι με το οποίο η Κέρκυρα είναι έκτοτε αναπόσπαστα δεμένη μέσα στη νεότερη ιστορική της πορεία, σίγουρα είναι ο προστάτης και πολιούχος της Άγιος Σπυρίδων. Η λατρεία των Κερκυραίων στον θαυματουργό τους Άγιο δεν είναι απλά ένα οποιοδήποτε θρησκευτικό συναίσθημα, είναι η αγάπη, η ελπίδα και η παρηγοριά τους.
